Het is pas humor. Als je zegt " ik geloof niet dat je een milieu park zo bezienswaardig is ". .
Of iets in die trant.
Heb dan ook de ballen om te blijven zitten tot ze terug komen.
Het is pas humor. Als je zegt " ik geloof niet dat je een milieu park zo bezienswaardig is ". .
Gefeliciteerd met deze kleuterige manier van in het leven staan, te sneu voor worden, kinderachtige gedragRikkie schreef: ↑zo 29 aug 2021 12:39Jaren geleden zaten we op een terrasje in Herbeumont (Belgische Ardennen), het Franstalige landsgedeelte dus. Op zeker moment neemt er een jong Nederlands stel plaats aan het tafeltje naast ons. Moet je weten dat mijn vriendin en ik in sommige situaties bewust onderling Frans praten, en nu dus ook. We horen dat het Nederlandse stel de wandelmogelijkheden in de buurt overloopt. Kort bij het terras staat er een wegwijzer met "Parc a conteneurs - 3km" , vrij vertaald als "containerpark 3km", in Nederland vermoedelijk meer bekend als recyclagepark. (tot zover een situatieschets)
Op zeker moment horen we het Nederlandse stel praten over de wegwijzer naar het "Parc a conteneurs". Ze vroegen zich oa af of het de moeite zou zijn om naar het park te wandelen en wat er eigenlijk te zien zou zijn. Wij hadden al binnenpret omdat we wel wisten over wat het ging. Plots zegt één van beiden : "We kunnen het misschien aan onze buren vragen". Mijn vriendin en ik wisselen een blik van verstandhouding. De buren spreken ons aan en vragen eerst netjes of we soms Nederlands praten. Natuurlijk geen enkel probleem. Ze vroegen of we soms wisten of het de moeite was dat bewuste "Parc a conteneurs". Wij hielden ons van den domme en antwoorden: "We zijn er nog niet geweest maar als er wegwijzers staan moet het toch wel de moeite zijn!" Het koppel overlegde nog even, drinken hun glas leeg, bedanken ons voor de info en vertrekken naar het "Parc a conteneurs" Heen en terug 6 km dus.
Wijzelf hebben nog rustig iets gedronken maar hebben natuurlijk niet gewacht op hun terugkomst ...
Herkenbaar...Morgoth schreef: ↑ma 30 aug 2021 09:06We zaten op een frans terras, ergens aan de Côte d'Azure. We hadden een milkshake besteld. We kregen echter een drankje wat zo goor was dat het was alsof je een klap in je gezicht kreeg. Dus ik probeer in mijn beste frans te vertellen dat het brouwsel niet te hachelen was en of hij van plan was om ons te vergiftigen. Na mijn 5 minuten durende stuntelige Franstalige 'tirade' vraagt de ober: Hollandais?" Ik zeg Oui! Zegt ie: "Moi aussi!" De sukkel
We hebben er vreselijk met hem over gelachen. We zijn nog een paar keer terug geweest... voor een cola light.
Ja nogal.
Tja, over smaak valt niet te twisten. Maar ik vond het dan wel een mooie poets. Dat jong koppel is aan die 6 kilometer wandeling heus niet overleden, er is geen schade, ze vertellen het verhaal waarschijnlijk óók al jaren lachend in het kader van "moet je horen wat WIJ ooit gedaan hebben". En het Frans woord voor container vergeten ze nooit meer.